Mutlu Evlilik – Geniş Aileyi İdare Etmenin 5 Yolu

kübra polat dedi ki:

merhabalar; ben evlenip güneydoğudan egeye yerleştim. burada hiç kimsem yok. eşimin ailesi biraz lüksever. bende orta halli bir aileden geldim. sanırım beni kendileri gibi görmediler ve 11 aylık evli olmama rağmen gündüz tek bir insan bile evime gelmedi. gece ise sadece bir defa 2 kuzeni gelmişti. 2 3 defada kardeşi geldi. hayatları sosyal medyada geçen bu insanların bizim düğün gününü tek bir kare yapmayıp,eşimin eski kız arkadaşı ile olan resimlerini de kaldırmıyorlar. insan huzur bulduğu kişiye aşık olur.yalnızlığa mahkum olmak için değil. Ben neden evliyim?

Ayşe Güzel dedi ki:

Merhaba, 6 yıllık bir ilişkim var ve babam bu ilişkiyi hiç onaylamıyor. Ailesini hiç beğenmedim diyor. Açıkçası bende annesiyle pek anlaşamıyorum. Erkek arkadaşımın ailesiyle pek fazla görüşmek istemiyorum. Sosyo ekonomik ve eğitim farkı var.Şu an doktora yapıyorum ve kişisel gelişimimin, aile ilişkileri yüzünden (vakit ve enerji kaybı) bitmesini istemiyorum. Kültür olarak içiçe yaşayan, geleneksel, herşeyi birlikte yapan, aile ve akrabalık bağları son derece güçlü bu insanların, evliliğimizde kendimize ait dünyamızda ve hayatımızda etkileri ve karışmaları son derece fazla olur diye düşünüyorum. Özellikle kayınvalide ve görümceler bize rahat vermiyorlar. Gezmeye çıksak annesi sürekli telden arıyor. Baba figürü de çok zayıf ve sessiz bir karakter fakat anne çok baskın. Bana tavsiyeniz nedir? Evlendikten sonra ayrı şehirde mi oturmalıyım?Saygılar…

Büşra dedi ki:

Merhabalar irem hanım 2 yıllık evliyiz eşim ailesi ile ilgili yasadigim sorunları görmezden gelmemı ve büyüklerimiz deyip saygı göstererek susmamiz gerektiğini düşünüyor sizce doğru mu ? Birde kendi ailelerimiz ile ilgili yasadigimiz sorunları birbirimiz ile paylaşamama düşüncesinde ben ise durum böyle olunca kendimi değersiz hissediyorum ne yapmam gerekiyor teşekkür ederim

Şükran dedi ki:

Merhaba irem hanım ben 3 yıllık evliyim. Eşimle severek evlendim. Hâlâ da seviyorum birbirimize karşı herzaman iyi olduk mutlu bir evliliğimiz var. Birbirimizin aileleri ile de kişisel olarak bir sorunumuz yok. Ancak gelgelelim ki bizim evlilik arefesinde bir tartışma içine girdiler. Biz buna rağmen herkesi susturp evlendik. Suan hala aileler birbiri ile görüşmüyor ancak bu durum beni huzursuz ediyor. Zaten farklı sehirlerde yaşıyorlar karşılamaları çok nadir olacak bir durum ama böyle anlarda da huzursuzluk çıkmadan zaman geçirilsin istiyorum. Ne yapacagimi nasıl yapacağımı bilmiyorum.ancak bu huzursuzlukta evliligimle ilgili planlar yapmamı engelliyor hayatım hep bir askıda geçiyor. Tavsiyelerinizi bekliyorum şimdiden teşekkürler.

Gizem dedi ki:

Bir de bunun dahilinde edilen kavgalar yüzünden ben daha aşağılayıcı bakmaya başladım anne kuzusu gibi. Ve bu da sevgimden koparmaya başladı sanırım düşünmeye başladım yani gerçekten isteyip istemediğimi

Gizli dedi ki:

Merhaba ben 2.5 yıllık evliyim ve 18 aylık bebeğim var. Benim annem bebeğimize bakıyordu ve 2.5 aylıkken annem artık memleketine dönmek zorunda olduğunu söyledi bebeğinizi de götürüp orada bakmak istediğini arada gelip bakacağını söyledi bizde bakıcıya güvenemedik sağlıklı olsunda varsın uzak olsun dedik arada bir bizde görmeye gittik fakat son görmeye gittiğimizde bir ay annemin yanında kaldık oda bizi köye dedelerin yanına götürdü orada teyzem ve teyze kızıyla anlaşmazlık çıktı ve biz tartıştık teyzem eşimin yanında bana tokat attı. Eşim bunun üzerine anneme artık senin evine gidelim dedi annem ise ben kimseye evimi açmıyorum diyerek kovdu. Bunun üzerine eşim yine fevri hareket etmemek için gitmedi bir gece daha kaldık buna rağmen duymayacağımızı düşünüp hakkımızda dünyanın lafı söylendi bunun üzerine eşim kalk çocuğumuzu da alıp gidelim dedi. Bizde kardeşimin evine gittik bileti üç gün sonraya bulduk. Kardeşim annemi ısrar edip geldi fakat hala bize teyzemi ve kızının yaptıklarını savundu bize laf saydı. Oğlumuzu bana bırakın siz nereye giderseniz gidin dedi. Biz kabul etmedik sonra o kalkıp evine gitti. Bize gelin bile demedi. Ardından kardeşlerim bebeğiniz hala küçük bakıcıya güvenmeyin kreşte döverler gibi sözler söyleyip bizi kalması için ikna etti biz görüntülü arayıp konuşmaya başladık oğlumuza. Ancak annem eşim yanımda olmadığı heran da bana hala onları savunup bana laf saydırdı. Aradan 13 gün geçti bugün yine aradım eşim kötü olmayın dedi. Annem ise hala onları savundu hala başkaları için laf saydı bizde bebeğimiz artık almak istiyoruz dedik. Tüm kardeşlerim akrabalarım bebeği alıyoruz diye bize tavır aldılar. Olay çok farklı yerlere gitti. Annem sürekli benim emeklerim boş sen orda susacaktın konuşmayacaktın dedi ben 31 yaşındayım teyzemin kızı 18 yaşındaki kızın eşimin yanında bana hakaretler edip üzerime saldırmasına sessiz kalamazdım. Ve bu ilk olan bir şey değil yıllardır annem teyzem ve kızı yüzünden hep beni hor gördü aşağıladı hatta onların yüzünden ne zaman kendimi savunsam onlar için 25 yaşında olmama rağmen annemden dayak yedim. Buda bende her şeye sebep oldu anneme karşı eskisi gibi sevgim kalmadı ona iyi davranamıyorum. Artık bebeğimi alıp ailemle iletişimi kesip kendi çocuğum ve eşimle mutlu bir hayat yaşamak istiyorum. Ama bazen anneme karşı da babam vefat ettiği için vicdan azabı çekiyorum ne de olsa 18 ay bebeğime baktı korudu kolladı. Bundan sonra da bakmasını eşimde istemiyor ve artık eşimde beni ailemle görüştürmek istemiyor çünkü evliliğimiz zarar görüyor. Benim artık nasıl bir tutum sergilemem gerek ne yapmam gerek vicdan azabı çekmek istemiyorum ama onlarla da bir daha konuşmak istemiyorum sizce bu konuda ne yapabilirim

Beyza dedi ki:

Ben ailesini çok sevmek istedim, geniş aileleri oldum olası severim zaten. Ama hiçbişey hayallerimdeki gibi olmadı. Ben istedim ki kızları gibi bilsinler beni ama öyle olmuyormuş. onlar bana istemediğim şeyler yaşatırken benim de onlara hiçbişey yokmuş gibi davranmam mümkün değil. Saygısızlık zaten yapmıyorum kesinlikle ağzımı açıp bişey söylemiyorum bile. Fakat ne zaman bir arada otursak sürekli bana ya da aileme laf sokuşturmak derdinde olan insanlarla neden bir araya geleyim ki, neden onlarla tatil yapayım samimi olmayan hiçbir şey hoşuma gitmezken neden rol yapmak zorunda kalayım onlara karşı. Kendi annem babam bana bunları yapmış olsa onlara bile tavrımı belli ederim ben. Kaldı ki eşimin ailesi yapıyor bunu. Eşim de hiçbişey olmamış gibi davranmamı istiyor,bana aşırı saçma geliyor. Ama ailesi arkamdan bile herşeyi konuşup yüzüme gülebilen insanlar ben bunu yapamıyorum, ortada hazmedemediğim şeyler varken herkesin yüzüne gülemiyorum. Ailem bir kez olsun nişanlandığımız zamandan beri eşim evimize girip çıktı onu kıracak üzecek en ufak laf bile etmedi. Eşim de bunu çok iyi biliyor ama ben ailesinin yanlış bişeyini söylediğimde o da kısasa kısas yaparak benim aileme laf ediyor. Bu da çok sinirlerimi bozuyor. Kafam çok karışık ne yapacağım konusunda

Gizli dedi ki:

Merhaba irem hanım. 3 yıllık evliyim. Eşimin ailesiyle düğün öncesinden başlayan problemlerimiz oldu tartışmalar yaşadık. İlk tartışmamızdan sonra eşimi hiç aramadılar bir süre sonra evlerine gidip sorunlarımızı konuştuk daha sonra normale yakın bir ilişkimiz oldu. Üstünden 1 yıl geçtiğinde yine bir tartışma yaşadık bu tartışmamızda bir önceki tartışmamızı açtılar sen şöyle yaptın böyle yaptın dediler beni dinlemediler başka odaya geçtiler. Tartışmamızdan sonra eşimi ve beni hatta benim ailemi 1 yıl neredeyse hiç aramadılar yok saydılar,dışladılar. Dışlamaları eşimin ailesinin akrabaları tarafından da farkedildi. Kayımvalidem ve kayınpederim sosyal medyadan bana çok ağır göndermelerde bulundular.Olayların üzerinden uzun zaman geçince yaklaşık 1.5 yıl aramızda hiçbirşey olmamış gibi gelip gitmek istediler. Bir kaç kez denedim evime davet ettim geldiklerinde kayınvalidem ben konuşursam benimle konuştu, dalgavari tavırlar sergilediler. Evime geldiklerinde problemlerimizi konuşacaklarını sandım böyle birşey yapmadılar konuyu açmadılar. Bende problemlerimizi oturup konuşalım dedim. Ancak beni hiç bir zaman muhattap almıyorlar. Bu isteğim üzerinede eşimi aradılar tartıştılar ve bir daha evimize gelme dediler. Eşim ailesiyle bundan sonra hiç bir şekilde görüşmemi istemiyor. Bende görüşmek istemiyorum. Bana yaptıklarını çok fazla büyüttüm ve psikolojim bozuldu. Eşimle ailesi dışında hiçbir problemimiz yok ve bana ailesiyle ilgili hiçbir zaman baskı yapmadı.Ancak eşimi dışlamalarından kendimi sorumlu tutuyorum. Eşim beni savunduğu için tartışıyorlar çünkü. Beni neden muhattap almıyorlar kafamda bu soru var sürekli cevap bulamıyorum. Yardımcı olursanız sevinirim. Teşekkürler

Destina dedi ki:

Merhaba irem hanım 1 buçuk yıllık evliyim eşimle 2.evliliğimiz babam ve eşim arasında gereksiz tartışmalar oluyor babam şeker hastası eşimde biraz çabuk sinirlenen bir yapıda 3 den fazla kez babam tartışma büyümesin diye uzaklaşmayı seçti ama artık oda aşırı derecede kırıldı eşim hatalı olduğunu biliyor ama özür dilemekte geç kalıyor istemsiz yaptığı saygısız davranışlar benide ailemide çok üzdü eminim eşimde üzgün ama arada kalan hep ben oluyorum taraf tutamam ki ikiside ailem ne yapmalıyım bilmiyorum yardımcı olursanız sevinirim☹🤔

Hiçkimse dedi ki:

İrem Hanim merhaba. 1,5 senelik evliyim, surekli bir iki yuzluluk samimiyetsizlik her seye karismalari evin duzeni ne yapacagimiz nereye gidecegimiz eve ne alacagimiz her seyi kendi belirlemek yapmak istiyor kayinvalide. Eş ise annem istedi diye degil ben de öyle istedigim icin yapiyorum bu annemin istegi degil benim istegim diyerek annesinin hicbir seye karismadigini kendisinin boyle istedigini savunuyor.

Kayinvalide bosanmamizi istiyor bunu defalarca dile getirdi ve esime bu konuda baski yapti ama yine hakli ogulcugunu benle mutsuz saniyor kadin napsin ana yuregi iste dayanamiyor mutsuz olmasina o yuzden bosanmamizi istiyor kötü bir niyeti yok eş kişisi böyle söyluyor. Bir adet de bosanmis görümce var sanki biten evliliginin hincini benim evliligimden cikarir gibi tipki kayinvalide gibi davraniyor. Kayinvalide sussa gorumce susmuyor ,gorumce sussa kayinvalide susmuyor onlari dinlerken beynimden ateş cikiyor ama ne derlerse desinler cevap veremem cunki cevap verirsem eşim oldugu söylenilen zat kedi enigi gibi beni babamin kapisina atar defalarca deneyimledik bunu. Zaten tam da bu sebeple ve ben de buna dur diyemedigim icin eş ailesi bana bu kadar saygisiz ve pervasiz davranabiliyor. Eş kisisi yaptiklarinin hata oldugunu söyluyor yapmamaliydim yanlis yaptim diyor sanki hatasini anlamis gibi ? Ama annesi ablasi hala bana laf sokarken beni asagilarken onlari savunuyor. Hatasini anlamasi lafta yani , eylemde ve söylemde bulunmuyor. Eşimden de anne ve ablasindan da nefret ediyorum onlara karsi icimde herhangi iyi bir duygu yok . Bu beni cok yipratiyor insanlardan nefret etmek kötü hisler beslemek benim tarzim degil, bu ben degilim içim karariyor sanki içim kötülük doluyor.

Kendimi ariyorum ben nerde kayboldum bir insan 1,5 senede bu kadar degisir mi ? Duvar gibiydim ben kriz aninda kaygiyi iliklerime kadar hisseder ama yine cozumler uretir harekete gecerdim . Artik yok beynim bitti aklim calismiyor. Surekli asagilanma hakaret artik aklim calismiyor zamanla onlarin söyledigi birine donustum beyinsiz ve akilsiz. Her seye agliyorum bir sarkiya bir hayvana izledigim bir sahneye , anlatilan kötü bir olaya , her seye agliyorum oysa ben cok aglayan biri de degildim . 2 aydir mecburi sebeple annemin yanindayim eşimi de evimi de hiç özlemedim, gitmek de istemiyorum icimden gelmiyor. aylardir eşime olan sevgimi ve istegimi sorguluyorum yok bitmis. Eşe karsi sevgi saygi guven arzu hicbiri yok kalmadi bende. Ayrilamiyorum bircok sebebim var sebepleri çözsem bile şu an ayrilik icin en yanlis zaman , ailem cok zor gunler geciriyor bunu da ekleyemem ustune. Ailem evine ne zaman gideceksin diyor eş kisisi ne zaman geleceksin diyor ben ise gitmek istemiyorum.

Gizli dedi ki:

Merhaba İrem hanım. 7 aylık evliyim. Eşimle ilişkimizin başladığı günden beri sürekli sorunlar yaşıyoruz. Anne baba görümce ve kuzenleri dahil herkes ama herkes burnunu soktu. Birbirimizi çok sevdiğimizi düşünerek ilişkiyi bu dönemde sonlandırmadık ve evlendik. Evlenirken birikmiş param vardı bir eve ait herşeyi ben karşılayarak yaptım. Eşimin ailesi bırakın destek olmayı oğullarına bir çeyrek bile takmadılar 😂 bu arada eşim benimle tanışana kadar çalışıp bütün kazandığı parayı babasının eline sayarak hayatını idame ettirmiştir. Sadece maddi ipleri değil hayatıyla ilgili bütün ipleri ailesinin eline vermiş. Kendi kararıyla hiç bişey yapmamış. Sürekli tek yaptığı şey annesini ve babasını mutlu etmeye çalışmak olmuş. Evlendik aile apartmanında yaşamak zorunda bırakıldım ve sorunlar o zaman patlak verdi. Her akşam yemek ve çay için müthiş ısrarlar bizi başbaşa bırakmama çabaları evimizde vakit geçirirken sürekli ısrarla aramaları. Cinsel hayatımız bile o kadar zordu ki. Sürekli gelecekler yada arayacaklar korkusuyla. Tabi sorunlar sadece bundan ibaret olmadı. Daha sonra da eşim benimle dışarıyken, haftasonları gezdiğimiz zamanlar da sürekli arayıp hemen eve gel gelmezsen bir daha gelme gibi cümlelerle sürekli eşimi kendi evlerine almamakla tehdit ederek benden almaya beni eşimden sürekli soyutlamaya çalışmaları derken ben daha fazla susamayıp çok büyük tartışmalar yaşadık. En son eşime babası satılmış köpek diyerek hakaretler savurdu. Bizi oturduğumuz evden kovmakla tehdit etti. Hem evliliğimiz için herşey yaparken hemde yaptıklarımdan dolayı hakaret işitmiş olmak çok zoruma gitti. Bu olaylarda eşim olanları hep taraflı olarak değerlendi. Ailesinin hatasını hatalarını hiç kabul etmedi. Beni herkese ezdirdi. O kimseyi susturamadığı için herkes tarafından hakaretlere mağruz kaldım. Yaklaşık dört aydır babasıyla görüşmemesi için büyük bi mücadele veriyorum çünkü yine eski şeyler yaşanmasından korkuyorum. Normal şartlarda kimse müdahale etmediğinde ilişkimizde sorunlar çıkmıyor. Ama ailesi hiç birşeye müsade etmediği bizi yaptıklarıyla davranışlarıyla birbirimize düşürüp ayırma çabası içine giriyorlar. Çünkü maddi kaynakları ellerinden gitti. Artık kendini hiç düşünmeden sürekli anne ve babası için kendinden fedakarlık yapan bi çocukları yok. Ama eşim gerçekten tam bi kör gibi davranıyor. Ben artık eşimin suskunluğu yüzünden insanlar tarafından ezilmekten dışlanmaktan çok yoruldum. Eşime sürekli birşeyleri ispat etmeye çalışmaktan yoruldum. Sizce ailesiyle başbaşa bırakıp aradan çekilmeli miyim boşanmalı mıyım?

Hatice dedi ki:

Merhabalar İrem Hanım,
Ben 5 yıllık evliyim. Türkiye’den Almanya’ya evlendim geldim. Eşimle ailesinden dolayı çok sıkıntı yaşadık bir şekilde aşmaya çalıştım tek taraflı olarak. Eşim de biraz olsun öğrendi nasıl davranması gerektiğini. Kayınvalidem kayınpederim ile aram çok iyi şu an problem yok ama eşimin erkek kardeşi ve eşi ile mesafeliyiz. Samimiyetim yok sevemiyorum; onlar da beni sevdiklerini düşünmüyorum. Çünkü evliliğimizin ilk zamanlarında kayınvalide ve peder ile de aramı bozacak çok sıkıntılara onlar sebep oldu. Bu yüzden mesafemi koruyorum. Biz uzak bir şehirde ikamet ediyoruz ama onlar kayınvalidemlere yakınlar. Ne zaman gitsem sürekli onları da davet ediyor kayınvalidem. Ben birlikte vakit geçirmek istemiyorum çünkü her gelmelerinde beni üzecek kıracak bir şeyler yapıyorlar. Eşim de kardeşine bir şey demiyor; bu beni rahatsız ediyor. Ben kendisinin gitmesini söylüyorum bu hafta gitmek canım istemiyor evimde kalmak istiyorum sen kendin gidebilirsin diyorum ama eşim de bensiz gitmek istemiyor. Çok sıkılıyorum bu duruma; ne yapmam lazım? Eşimle gidersem bile kaynım ve eltimle nasıl bir davranış içinde olmalıyım? Ama orada problem çıkınca ister istemez eşime de sen tavrını koymadığın için böyle yanlış davranılıyor bana diyorum. Tamam konuşacagım diyor ama yine de konuşmuyor. Bir kaç kere de yalnız gitti eşim gözlemledim gayet herkes mutlu mesut; Onların da işine geldi sanırım. Ne yapmalıyım bana yardımcı olur musunuz?

Cansu dedi ki:

Merhaba İrem Hanım

6 senedir beraber olduğum, çok sevdiğin adamla nişanlandım. Ailesi beni çok sevdi. Galiba gereğinden çok sevdi. Kayınvalidem müsait olup olmadığımı sormadan sürekli görüntülü arıyor. (farklı şehirlerdeyiz.) Telefonu kapatmak için bahane bulamıyorum, asla kapatmıyor. Evet arayıp sormaları çok iyi ama çok abarttılar. Bana hep ” kızım biz senden bir şey istemiyoruz güler yüzlü ol bizim içimize gir yeter.” diyorlar. Bunu o kadar söylüyorlar ki artık eşimle “biz” değil de “eşimin ailesi ve ben” durımunu hissetmeye başladım. En sonunda da eşim evlenince arada sırada ailesinde kalacağımızı söyledi. Bu fikir ben daha evliliğin ne olduğunu anlayamadan, kendimi eşimin ailesi de olsa yabancı hissettiğim, henüz alışamadığım bir ailenin yanında yatıya kalmak durumu beni korkutuyor. Kalmak istemediğimi, evlerimizin zaten yakın olacağından dolayı buna gerek olmayacağını, tabi ki her zaman gidip geleceğimizi her zaman her durumda onların yanında olacağımızı söylediğimde benimle alakalı hayal kırıklığına uğradığı sesinden belliydi. Bana sana zorla bir şey yaptıramam dediyse de eninde sonunda bu yatıya kalmak durımunu ayda bir kez yaşayacağımı biliyorum. Bu olgunlukta hissedemiyorum kendimi. Bu ve bunun gibi fikir ayrılıklarında eşimi incitmeden aynı zamanda ailesinin de benim ne istediğimi ve ne istemediğimi hissettirerek dargınlık olmadan nasıl çözebilirim?

Yorgunbiri dedi ki:

Merhaba İrem hanım 1.5 yıllık evliyim eşimle aynı yastayız (23) ilk zamanlar eşimin ailesi yönünden henüz 2 aylık evliyken az geldin gittiniz olayları yaşadık tartışmalar oldu kaynanam çok iyi bir insandı evlenmeden öncede tanıyordum eşimle 5 yıldır sevgiliydik fakat çok maddi sorunlarımız oldu hicbisey bekledigim gibi değildi her yerden sürekli borçlar çıktı maaş yetmedi psikolojik bunalıma girdim daha öncesinde çalışıyordum babamda hep hesabını düzgün yapan biri olduğu için böyle bir durum yaşamadım maddi konuyla ilgili kaynanamla konuşurken sebepsiz yere benim gelin olmadığımı gelinlik yapmadığımı onları saymadigimi gelip gitmedigimi ifade edip ağır kırıcı şeyler söyledi ve küstük biz farklı şehirlerdeyiz ve oraya gidince 1 gün annemlerde 1 gün kayinvalidemde kalıyoruz ama yinede bu skeilde konuştu sonra kendisi barıştı ama benim için asla rahat etmiyor eşim evlenene kadar babasına ailesine sürekli para verdi ailesi de çok çok fazla borçlular düğünün bütün masrafları bize kaldı ve ben bu durumun farkında bile değildim evlendikten sonra çok büyük bi bosluga düştüm eşim sürekli evde oturmak istiyor arkadaşlarıyla plan yapıyor benle de ben plan yaparsam zar zor söylenerek yapıyor bu çok zoruma gidiyor ve sürekli sonsuza kadar borç içinde kalacağımızı biliyorum bu durum beni çok rahatsız ediyor üzüyor sürekli düşünüyorum. Ayrılmak istiyorum eşim beni asla anlamıyor hatasını özürle telafi edip eskiye tekrar dönüyor çok büyük bir cıkmazdayım ne yapacağımı bilmiyorum

Ftm dedi ki:

Merhaba İrem Hanım 2 yıllık evliyim. Eşim 28 yaşında, ben 20 yaşındayım. 1 yaşında oğlumuz var. Benim isteklerim heveslerim oluyor bazen. Bunlar öyle çok büyük şeyler değil. Mesela bir yürüyüş yapmak istiyorum, eşimle biraz el ele dolaşmak istiyorum, alışverişi birlikte yapmak falan istiyorum. Özel günleri unutmuyor ama özel de bir şey yapmıyor; bu da zoruma gidiyor. Mesela ben gezmeyi severim birilerine gidelim onlar da bize gelsin isterim ama eşim hiç istemez, en çok da bu yüzden tartışıyoruz. Ne yapmalıyız sizce?

Barış dedi ki:

Hocam merhaba
Ben 4 yıllık evliyim bu arada erkek olarak yaziyorum.
Hocam eşim çokkkk sinirli ve her zaman en ufak şeyi tarışmaya kavgaya götüren biri. Hiç bi şekilde anlaşmiyoruz ailemden nefret ediyor
Herkesi boşyere eleştiriyor eltisini kardeşlerimi annemi
Bu durum beni çok geriyor ne yapcam bilmiyorum.
Eşime İsteklerini yerine getirince benden daha iyi koca yok ama yapmasam nerdeyse evliliğini bitirecek bi düşünceye giriyor. Nasıl bi yol alcam bilmiyorum
Madi manevi olarak bi sorunumuz yok. Çok dik kafalı ??

RUKİYE dedi ki:

İyi günler İrem hanım. Ben 6 aydır evliyim ben manisalıyım eşim vanlı aslında eşimle olan ilişkimde hiçbir sorun yok ama kaynanamlarla aynı apartmandayız ve herşeyime karışırlar giydiğim kıyafetten oturuşuma kadar hergün onlara çıkmamı istiyorlar sabah erken kalkıp işimi bitirip kaynanama çıkıp elimden geldiğincede ona yardım ederim sadece pazar günleri çıkmam eşim geç uyandığı için geçenlerde sen benim hiç bir işime yaramıyorsun yüzüne söylüyorum diye tersledi beni o kadar zoruma gitti ki hergün yanına çıkıp yardım ediyorum ve bunu görmezden geldi eşimin ailesinin yannda olduğumuz konuşmam ayıplanır susarm bu yüzden bu kadar sık gitmek istemiyorum sabahtan akşama kadar yanndayım eşim gelir yemeği yeriz gene onların yanına gideriz ben evimde oturmak istiyorum birazda eşime bunu söylediğimde ailesinin küstüğünü söylüyor ve haftada en az 5 gün gideriz çok fazla sıkılıyorum bundan dolayı ve yaptığım hiçbir şeyi beğenmez her yaptığıma laf eder bir saat geç çıksam sabah hemen laf sokar kendi annemlere gideceğimiz zaman eşim çıkar izin alır öyle gideriz sanki hep onlara bağlıyız bende bu yüzden çalışmak istiyorum kafam rahat olsun istiyorum böyleyken hergün ağlıyorum sürekli şaf yiyorum zoruma gidiyor eşimde çalıştırmak istemiyor eğer çalışırsam ailesi onlara vermemi istiyormuş parayı o yüzden inat ediyor çalıştırmıyor ve delirmek üzereyim beni en çok kıranda eşimin yanında annesi bana iyi davranır o yokken hep laf söyler ne yapmam gerekiyor bana yardım edin lütfen

Kenan dedi ki:

İyi günler irem hanım eşimle yaklaşık 1 yoldır evliyiz.Eşim 6 aylık hamile.Ailem ve eşim arasında tanışma nişanlılık ve evlendikten sonra birçok sorun ve tartışma çıktı.Ailem eşimin kendilerinden uzak durdurğunu mesafe koyduğunu saygısız tavırla konuştuğunu ve beni yönlendirdiğini düşünüyor.Eşim ne yapsa ailem yanlış anlıyor.Keza aynı şey eşim içinde geçerli oda ailen hakkında aynı şeyleri düşünüyor be koz kardeşlerm ve annemle sürekli bir çatışma halinde.En son yazın tartışmada artık ben eşimden yana tavır aldım ailem kardeşlermle arama mesafe koydum zira aynı meselelerden sen bizimi suçluyorsun eşinimi savunuyorsun cümlesini annem ve kız kardeşlerimden çok duydum.Eşim bu süreçte hamile kaldı ve biraz sıkıntılı geçtiği için memelekete annesinin yanına gönderdim 40 gün kaldı.Benim ailemin evi ile eşimin ailesinin evi arasında 50 mt var ve 40 günde sadece 1 defa gitmiş ailemin yanına ve 2 saat oturmuş gitmiş.Bu meseleden yaklaşık 4 ay önce tartıştık ve konuşup devam ettik.Bu süreç içerisinde ailem geri durdu ve birşey demedi yapmadı.Ancak eşim sürekli ailemin geçmişte yaptıklarından benle tartışma çıkardı ve eşime geçmişi unut biz bir aileyiz artık geçmişle yaşayamassın dedim ama beni hiç dinlemedi.Eşimle daha önce instagram konusunda tartışmalarınız oldu ve ben koskanç biri olduğumu ve kendini 400 takipçili bir hespta paylaşmamasını istedim zar zor tmm dedi ama yinede arada paylaştı ses çılarmadım.En son eşim instagramı herkese açıl hale getirdi ve bundan 5 gün sonra haberim oldu takipçi sayısı 800 ü geçti yetmedi 3 kardeşimide engellemiş.Engelleme sebebi zaten takipleşmiypruz beni görmelerine gerek yok.Kendisine kapatmasını söyledim bana kardeşlerimin ve erkek kardeşlerimin neden paylaştığını bu konuda kendisini kosıtlayamayacağımı söyledi.Bende kapat yada git artık dedim.Kendiside maraşa gitti.ailemde herkesi instagramdan annem dahil engelledi.Annesi geçmişte eşi ile çok sokıntı yaşamış aile konusunda ve eşimin babası ile ailesinin arası yok gibi.Eşim herşeyi annesine anlatan biri benle arasındaki dertleştiği meseleleri bile tartıştığımız zamnlar ailesine anlatan beni karalayan birisi.Şuan aramız bozuk plduğu için bir süre önce kız kardeşinin eşi ile alakalı birşey söylemiştim o meseleyi bile annesi ile yalan yanlış bacanağıma anlatmışlar senin hakkında böyle demiş diye.Eşim anne babasının sırlarını vermeyen ama eşi oldupum halde kendi ailesine beni karalayan ve gğvenerek söylediğim şeylerden beni vuran birisi.Annesi arka ğlanda kızını yanlışa sevk eden eşimle benim hakkımda dedikodu yapan annesi beni ve ailemi ortak tanıdıklarımıza karalayan birisi.Anlatacak çok şey var ama artık ciddi manada boşanmaya karar verdim.Sizin bu konuda yorumunuzu bekliyorum teşekkür ederim

Yasemin dedi ki:

Merhabalar İrem hanım ben evliyim sorunum kendi ailemle eşimin ailesi gayet anlayışlı ve uyumlu insanlar fakat kendi ailemin hareketlerinden davranışlarından çok rahatsız oluyorum düşüncesiz geliyorlar kabul edemiyorum görüşmek istemiyorum çok itici geliyorlar kendime aile olarak görmek istemiyorum onları her gelmelerinde bile stres yaşıyorum ne yapabilirim

Hacer çolak dedi ki:

Merhaba irem hanım eşim cezaevinde yattı daha önce onun ailesiyle ilgili sorunları tartışarak çözüyorduk şimdi çok alıngan sanki ben onu istemiyorum da o yüzden sorun çıkarıyormuşum gibi davranıyor tabi eşimin ailesi bu durumu kullanılıyor kurmuş olduğum mesafeli ilişkimi kendi istekleri olacak şekilde bozmak için zorluyorlar eşim emekli paraya ihtiyacımız yok ama ısrarla birlikte iş kurmak istiyorlar benim istemedigim bir iş sürekli ailesiyle yüz göz olmak istemiyorum 13 yıllık evliyim tam hayatımı düzene koydum yine eşimle sorunlarımız başladı kaynım var eşiyle bir uyum içinde biri a derse digeride a der gereğinden çok yakınlık kurmazlar aylık ziyaretlerini düzenli yaparlar eltim mesafeyi koruduğu için tabi kaynimda onu destekliyor annecim babacım bir ilişkileri var biz niye olamıyoruz böyle gayet açık eşimin alıngan tavırları eltime bizsiz gitmezler 1 hafta önceden haber verirler bana vakitli vakitsiz gelirler bunun böyle olmaması gerektiğini benimde programım olabilir evim düzenli olmayabilir dediğimde ailesini istemiyorum zannediyor ne yapmamı önerirsiniz iş durumuyla ilgili

Nur dedi ki:

Merhabalar İrem hanım. Yazınız çok güzel. Evlilik yoluna gittiğim erkek arkadaşımım ailesi ile ilgili endişelerim var. Her şeye karışacak gibi duruyorşar ve bu durum beni rahatsız ediyor. Başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Dün ailesi ve ben çay içmeye gittik. Erkek kardeşi beni sevmedğini açık sçık söylüyor ve konu arası beni yerdiğini laf soktuğunu hissediyorum. Ailesi de o erkek kardeşin eski sevgilisini çok seviyorlarmış sürekli masa da onun adı geçiyor. Ortadan bir laf döndü mangal yaplım diye. Gelen cevap ‘ erkek kardeşin sevilen eski gelin adayı geldiği zamanmış.’ Benim erkek arkadşaım buse de gelir diye laf attıktan sonra annesi gelir tabi dedi. Bana annesi yakın davramıyor sarılıyor. Ama annesi herkese öyle. Ben çok samimi olduklarını düşünmüyorum. Geçen bir diğer konu da şu. Erkek kardeş ne zaman istemeye gidiyorz diye soruyor benden için. Ailesi de ilk önce seninkiniı isteyelim, benden içinde, zaten burda diyor. Kendimi iki gündür kötü ve ilişkimiz kötüye sürükleneceğini hissediyorum. Şuan ben çalışmıyorum erkek arkadşaım mühendis. Bu konuyu da sorun yapıyolar bence. Değersiz hissettiriyorlar bana kendimi. Erkek arkadaşımla biz çok mutluyuz ama ailsyle çok bir araya gelmeme rağmen dün kü buluşma beni mahvetti. Açıkçası bir araya gelmek bile istemiyorum. Ne yapacağım bilmiyorum

Anne1 dedi ki:

Merhaba İrem hanım. Eşimle farklı memleketlerden evliyiz memuruz şu an benim memleketimdeyiz sevgililik döneminde bir süre burada yaşayıp oraya gideriz diye konuşmuştuk fakat ailesinin oraya hemen tayin istememiz konusunda benim memleketimi kötüleme tarZında oğullarının yanında olması gerektiği konularında baskıcı tavırları mobing tarZında davranışları beni eşimin memleketinden ve ailesinden oldukça soğuttu orada yaşamak istemiyorum fakat eşim söz verdiğimi gündeme getiriyor. Evlilik sonrası fikirlerin değişmesi normal değil midir bu durumda ne yapmalıyım ? Eşimin ailesinin istekleri için bu fedakarlığı yapmak gerekir mi bu konu beni şimdiden depresyona sokuyor. Orayı hiç sevemedim yaşamak istemiyorum orada. Bir de eşimin ailesi tarafından sosyal medya üzerinden göndermeler fotoğraf silmeler vs böyle şeylere maruz kaldım şu an olaylar duruldu tatilde eşim memleketine ailesinin yanına gitmemizi istiyor ailesiyle kardeşleriyle yüz yüze gelmek istemiyorum fakat bebeği görmek de istiyorlar bu konuyu kafamda çok büyütüyorum ilerde orada yaşamak zorunda kalırsam veya yüz yüze gelince aynı evde nasıl davranmalıyım gibi çok kaygılarım var ne yapmalıyım nasıl düşünmeliyim

Cesc dedi ki:

Merhaba 2,5 senedir evliyim. Birtakım sorunlar görüyorum kendimce. Mesela eşimin aileme gereken değeri verdiğini düşünmüyorum. Ailem devamlı olarak ona hep bir adın atıyor ama kendisi o adıma karşılık gelmiyor. Doğal olarak bu durum da benim canımı sıkıyor. Ki bu durumu eşimle normal şekilde konuşmamıza rağmen değişen bir şey yok. Oysa evlilik öncesinde aile değerlerinden bahsederdi. Ailesinin kendisi için çok değerli olduğundan bahsederdi. Günün sonunda kendi ailesiyle bile konuşmuyor. Diğer yandan devamlı olarak dünyanın kendi etrafında dönmesi gibi bir düşüncesi var. Yani çoğu insanı yaşayış, düşünce, işi vb konularda aşağıda görüyor. Tabii bunu o anki ortamda değil de sonrasında bana söylüyor. Ben de öyle düşünmemesi gerektiğini anlattıkça, daha da geriliyor. İşte en basitinden ben x mühendisiyim, o sıradan polis aynı parayı kazanıyorduk. Bir de çıkıp çok yorulduğundan bahsediyor. Ben daha fazla çalışıyorum. Yok ben daha şöyleyim, yok ben daha böyleyim. Her neyse evet eşimin yoğun zamanları da oldu. Ben de o zamanlarda gereken desteği verdim. Ama şu an iş değiştirdi ve daha rahat daha fazla kazanıyor. Lakin yine sorsan en çok o çalışıyor. “Gün içerisinde uyuyabiliyor” o kadar yoğun. Bu arada ikimizde evden çalışıyoruz. Bir başka konu çok uyuşuk ve ben bir şey yapmadan harekete geçmiyor. Örneğin kahvaltı olayına ben el atarsam geliyor yoksa umru değil. Son olarak da ailemin ev almamız için yardımda bulunduğu para içinden (ki ödememize daha 6 ay var), abimin acil ihtiyacına yönelik borç verdim (tabii eşime de danışarak). Ama sanki o paranın üzerine yatacakmış gibi saçma sapan düşüncelerde eşim. Oysa abim arabasını satıyor şu an ve borcunu kapatacak 1-2 güne. Ve borç üzerinden 2 ay geçmedi düşünün.. Oysa ben onun tarafı için hep daha yapıcı düşündüm. Mesela iki farklı şehirde düğün yaptık ve onun tarafında takılan hiçbir şey “iğne dahi” cebime girmedi. Olsun ailenin ihtiyacı vardır helali hoş olsun dedim. Veya şu an oturulmayan bir evleri var satılırsa ben de hakkımı alırım vs diyor. Kendisine açıkça belirttim benim o konuda bir tasarrufum yok. Eşime kendin bilirsin dedim ve kardeşin ev alırsa o çocuğa lazım olur dedim. Yani ordan da bir beklentimin olmadığını belirttim. Bu arada ailem ev alabilmemiz için memleketimizde kirada olan evlerini sattı. Bari şunun değeri bil desem bile, tabii satacaklar çocukları için her şeyi yapacaklar gibi düşünce yapısında. Biliyorum belki şu an çok detaya girdin ama ciddi anlamda daraldım ve ben de sıkıldım artık. Eşimden her geçen an soğuyorum ve ikimiz için en ufak olumlu bir isteğim kalmadı. Bu arada sadece üniversitede mecburen birlikte oturan ev arkadaşları gibi olduğumuzu düşünür hale geldim.

Eda dedi ki:

Merhaba İrem Hanım, yazınızı pür dikkat ve büyük bir ilgi ile okudum aydınlatmalar için teşekkür ederim.
3 yıllık evliyim ve 8 aylık hamileyim. Ailelerimizden farklı şehirlerde yaşıyoruz. Eşimin ailesinin olduğu yere gitmek istemedik çünkü müdehaleci olduklarını biliyorduk ayrıca eşim asgari ücretten hallice maaş alan biri ailesinin maddi olarak ondan geçinmeye çalıştıklarını biliyorduk keza nişanlılık döneminde benim ailemin baskısı maddi yardımı ve eşimin de ısrarı ile ev alabildik ancak aileler birbirinden asla haz etmiyor Biliyoruz. Gelelim benim aileme anne baba ve bekar erkek kardeşimle birlikte birbirine aşırı düşkün kültürlü özgür çekirdek bir aileyizdir. Parmakla gösterilen bir aileydik. Yapı olarak babam ve ben baskın, kardeşim eskiden sessiz içe dönük annemse ortayı bulan makul biriydi. ancak ben evlendikten sonra sanırımın eşimin sukünetinin büyük payı olacak ki daha sakin ve dingin bir insan oldum daha huzurlu hale geldim öfke kontrolunu öğrendim. Ailem bize maddi ve manevi olarak çok destek oldu. kibirli insanlardır orası ayrı.
Annem, kardeşime zaafı olan biri. Babam yorumlardan hemen etkilenen biri idol olarak aldığım insanın lpg gibi gazla çalışması her zaman canımı sıkmıştır. Bana da babasının kızı babasına itaatkar vs derler. Gelelim probleme. Ailem her ne kadar eşim için oğlumuz canımız vs dese de sürekli aşağılayarak konuşmaları,ukalalıkları, iyiliğimiz için olsa bile sınırlarını bilmemelerinden rahatsızım bunu neredeyse 2 yıldır belirtmeme rağmen hala dalga geçmeleri çok rahatsız edici sürekli eşimi küçümsüyorlar herşeye müdehale ediyorlar.geçen araba bozuldu bizi niye arayıp fikir almadınız diyordu bugün babam. Yani haklı olduğu şeyler var ama tavırlarından o kadar rahatsızım ki sormak gelmiyor içimden.
Eşime herhangi bir şey yansıtmıuordum ancak bundan 1 ay önce artık canıma tak ettiği ve onun da daha fazla ezilmemesi için bazı şeyleri anlattım. Bu arada biz ailemin olduğu şehire taşınmayı düşünüyorduk ancak bundan kesinlikle soğudum ve istemiyorum artık.
Geçen ay erkek kardeşim geldi 20 güne yakın kaldı ve eşim ondan büyük olmasına rağmen büyük bir saygı ve özenle her gün ilgilendi kardeşimse ben buraua sizin işleriniz içinngeldim havasındaydı sağolsun lar evimize doğalgaz taktırmaya çalısıyorlardı yarısı bizden yarısı onlardan ayrıca bu süreçte özel hastane muayne parasını da arada gönderdiler ve dogum parasını da vermek istediler. Israrla istediler ben de tamam dedim biz bir aileyiz torun bizim de vs vs . Kardeşim sürekli eşimin arkasından konusup yüzüne gülüyordu ve çok rahatsız oldum söyledim de büyük bir tartısma yasadık. Eşim için cimri,kalınkafalı,aşırı inatçı ve garip huylu gibi terimler kullanınca çıldırdım diyebilirim. Bu tartısmalar olmadan önce babama anlatırken gayet ılımlı mantıklı olan İnsan kardeşim aradıktan sonra birden bire değişti. O gün tüm ailem bana kızdı koca delisi muhamelesi gördüm ki kocamı çok seviyorum ve mutluyum da. Onlara lütfen artık insanların kişiliğini eleştirmeyin yargılamayın bakın yorumlarınızdan etkilenip gidip kavga ediyorum dememe rağmen hala devam ediyorlar .
O zamandan beri bize özellikle eşime karşı bir cephe aldılar.
Eşime artık durumu anlattım ve anlatmama rağmen adamın ağzından bir tane olumsuz bir kelime duymadım agzından ama yüzündeki üzüntü beni kahretti neredeyse ağlayacaktı böyle mülayim saygılı bir insan .
Bugün annemle konusmayı denedim ve bana söylediği cümleler şunlardı: Eşimin sesli esnemesi, bademcikleri bu ara şiş kaşınıyor dolayısıyla gıcık oluyor ve kardeşim bunu garip sesler çıkan tik oluşturmuş diye lanse etmesi, sonra eşimin sakin kişiliğe pasif , konuşmalarına da inat etmesi , beni sesli öpmesi gibi şeylere ailem gıcık oluyormuş ve kendini düzeltsin biz senin için katlanıyoruz dedi. Ayrıca benim ona daha düşkün olup bana hediye bile almıyormuş kafalarında bana yakıştırmıyorlarmış artık kendinize gelin gibi tabirler kullandı. Şaka yapıyor sandım o kadar iğrenc yorumlardı yani resmen gözünün üstünde kaşı var bahanesiydi.
Artık gözümde Kardeşim itaat edilmesini isteyen babam kontrolü seven annemse nereye çeksen oraya giden biri gibi geliyor üstelik tek sebep yokken bu hamilelik döneminde bana bunları yaşattıkları için kırgınım. Kardeşim buradayken eşim maddi sıkıntıları olmasına rağmen çok şey yaptı hediyeler aldı ayıptır söylemesi kışlık domateslerine kadar yaptık gönderdik mutlu olsunlar diye.
Ama kardeşim eve dönünce birdenbire 180° değiştiler. Kardeşimin huyunu suyunu nankörlüğünü zaten biliyorum onu kusurlarıyla seviyorum ama ebeveyn olarak ailemin bu yanlışa katılıp bize saygı göstermek yerine onu susturmak yerine 28 yasında birinin sözlerine göre hareket etmesi ve beni tanımlarına rağmen hayırsız evlat muamelesi görmek çok üzücü. İşin kötü yanı zavallı eşime amborgo koydular ve bugün ben de eşime ailem de olsa canını sıkan birsey oldugunda içine atma söyle dedim .
Ailemle günde 3-5 kere görüntülü konusuruz haliyle eşimde yanımda olunca o da konsuuyordu ama artık selam bile vermiyorlar.
Buyuk haksızlık yapıyorlar.
Ben de anneme sizin ebeveyn olarak karısıp düşünecegıniz tek sey : bu cocuk kızıma iyi bakıyor mı seviyor mu evine düşkün mü saygılı mıdir gerisi sizimilgilendirmez anne dedim. Ailem ne yapmaya çalışıyor anlamıyorum. Ben mi haksızım ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Ailem hakkında böyle konuşmak bile vicdanımı paramparça ediyor ama eşim de benim ailem sonuçta biri kök aile diğeri oluşturmuş olduğumuz aile. Gerçekten stresten her yerime alerji attı. Upuzun bir yazı oldu sabrınız için şimdiden teşekkür ederim.

Eda dedi ki:

Çok teşekkür ederim elimden geleni yapacağım hala işin içinden çıkamazsam seve seve yardım almayı isterim. Emeklerinize ve ilminize sağlık. İyi günler dilerim.

Gizli dedi ki:

Merhaba İrem Hanım..
2 yıllık evliyim. Severek evlendim ama çok pişmanım bu evlilik benim hayattan soğuttu. İlk önce eşimin ailesi ona çok bağlı ve eşime karşı hep bi baskılayıcı tavır sergilediklerinden o da onlara öyle. Belki vicdanen belki başka sebepten eşim onlar naparsa yapsın benden vazgeçip onları tercih ediyor. İlk zamanlar alışma süreci o bu derken ya umursamıyodum ya da kafama çok takıp ağlıyordum . Ama bi şekilde geçiyordu günler. Daha sonra iki veya üç aylık evliyken eşimin ablası bana kabus gibi günler yaşattı ve ben bi darbe daha aldım. Eşimle çok zor zamanlar geçirdim ablan şöyle yaptı böyle oldu vs. Yeni evliyim alışmaya çalışıyorum bişeyler için savaş veriyorum ama bu olay görümceme karşı soğumayı ve ona mesafe koymama sebep oldu ama bunu eşime ve ailesine bir türlü anlatamadım. Kaynanam eski kafalı ve çok otoriter dediklerini yaparsan senden iyisi yok ama yapmayınca madem yapamayacaktın neden evlendin gibi ve bunun gibi daha çok saçma sözlerle beni kendinden ayrı soğuttu eşimin her defasında onların bana ne yaptığını bildiği ve seni anlıyorum dediği halde onların yanında olması beni daha da mahvetti. Sonra bi ikiz gebelik durumum oldu ve bebeklerim öldü. Ve ben o günden sonra öfke kontrolümü kaybettim. Bana Yapılan hiçbir haksızlığa gelemez oldum . Bu durum benim Sinir krizi geçirmeme ve kendimi anlatırken gözyaşlara boğulmama sebep oldu. Yani sizin anlayacağınız görümce, kaynana bide üzerine evlat acısı psikolojik olarak beni artık akılalmaz bir hale soktu. Eşim bazı konularda ne kadar yanımda olsada ailesine karşı tavrını bana bu yapılan şeyler için hiçbir zaman koyamadı zaten eğer o en başında bişeyler yapsaydı bu durumlar olmazdı. Evliliğimiz bu sebeplerden dolayı hep çatışma içinde oldu kaç kere ayrılık noktasına geldik şu anda öyleyiz ben mesafe koydukça eşime anlattıkça o daha fazla onları seçti bu duruma da ben tahammül edemez oldum hayatımda çok büyük yaralar açıp hiçbir şey olmamış gibi davranmamı beklediler benden. Ben bunu yapmadıkça da en kötüsü oldum. Sizce eşim birgün neyin ne olduğunu anlar mı yoksa artık kendimi yıpratmamın bir anlamı var mı ?

Aslı dedi ki:

Merhabalar benim yardıma ihtiyacım var. Biz 2 yıllık evliyiz ailemiz ile bir sorun olmadı, sorunsuz evlendik fakat benim yeni bebeğim oldu. 3 aylık ilk çocuğumuz bu, ama eşim düşkün ve hiç laf ettirmiyor özellikle benim ailemin yanına gittiğimizde suratı asık. Eskisi gibi konuşmuyor üstelik bebeği sevmek istedikleri zaman düzgün sevsinler hırpalamasınlar yok yakında yüksek sesle konuşmasınlar istiyor. Eve geliyoruz sonra kavga ediyoruz sürekli. Onların da ilk torunu; gerçekten kadın nasıl seveceğini biliyor. Bizimki pimpirikli biraz ama çok değişti hareketleri. Ailem de farkında, eskisi gibi konuşmuyor falan diyor. Annem babam çocuk olduktan sonra değişti. Ben ne yapacağım? Koca insanlara şöyle sevin mi diyeceğim? Bu saçmalık tek sorunumuz bu; eve gelip ben haklıyım diyor. Ya çocuğa bir şey olursa diyor. Annem yüksek sesle konuşuyor biraz ve bebeği severken sesi yüksek çıkıyor ama bilerek yapmıyor. Ben kadına sesini düzelt mi diyeyim? Torunu sonuçta seviyor. Bir de eşim diyor ki kulakları zarar görecek; çocuğu sallayarak seviyorlar, uyuyorken bağırıyorlar evin içinde diyor. Benim ailemle arası çok iyiydi. Yasin’i çok severler. Şimdi öyle ama çocuk olduktan sonra her şey değişti görüyorum. Niye böylesin diyorum bir şey yok diyor cevap yok. Çocuğa bağırmasınlar düzgün sevsinler diyor. Koca kadına bunu desem alınır sevmez ki evime de gelmez

İsimsiz dedi ki:

İrem hanım merhaba, 1 yıllık evliyim. Açık biriyim ve doğuluyum evlenmeden önce eşim beni istemeye geleceklerini aileme bildirmemi istedi. Açık olduğumu bilen anne babası aileme haberi bildirdikten sonra beni kafese alıp örtünmeye mecbur bıraktılar yani oyun oynadılar. Ailem biriyle görüştüğümü anlamıştı ve bu onların kabul edebileceği bir şey değildi tam 6 ay evden çıkmadım örtünmek istemedim zorla yaptırdılar. Kaç kez intahar girişiminde bulundum. Bunun adı da ‘din’ oldu. Benden güzel bir şey istemişler sözde etrafımdaki cahil beyinlerin tek söylediği şey bu oldu. Kendimi kendim gibi hissetmemeye başladım ve bu beni öldürüyordu her şeye herkese rağmen çıkarıp attım başımdakini ailesiyle şu an görüşmüyorum ailemin evine gidip annesi benden yakınmış acı olan babamın beni reddetmesi konuşmaması İrem hanım, hayat asla adil değil insanlara seçim hakkı verilmeyen konularda bir de toplumda kınanmaya maruz kalıyorsunuz. Eşimin ailesinden nefret ediyorum. Onlarla konuşmaya bile tahammülüm yok. İyi bir eğitim düzeyindeyim cahilce beni yönetmeye çalışıyorlar ve beni insanları sevmeme duygusu rahatsız ediyor artık sizce ne yapmalıyım ne olur yardım edin

Zehra Babaman dedi ki:

Merhaba İrem hanım ben kaçarak evlendimevlendiğimde 18 yaşındaydım eşimle birbirimizi çok seviyoruz 1 kızımız var 2 yaşında ve 2. Hamileyim eşimin ailesinin maddi durumu ve benim ailemin maddi durumu iyi değildi fakat öle böle düğünüm oldu ama sadece 1 yüzük ve 1 bilezikle takıldı. görümcemle şöle sorunumuz oldu eltimle beraber Bi gün bana oturmaya geldiler yemek yerken düğün video mu izlemek istediler izlerken bana görümcem senin hiç altının kalmadı demi bende hayır dedim ve bana kendi kızının düğününde 9 tane bilezik takılıcağını gram larına kadar söledi sonra eltim bana kız ben senden zenginim benim kalın kelepçem var deyip güldü hiç sesimi çıkarmadım fakat sonra bu sölenilenler canımı acıttı kirada ve maddi sıkıntısı olan biriyim kocamın kardeşi borcunu bizim üzerimize yıktı biz o zamanlar mahkeme derdindeydik ve bunlar benim halimi hatırımı sormadan durumumu sormadan bana bu tür konuşmalar yaptılar benim de zoruma gitti Kendi kendime dedim ki bunlardan öcümü almam gerek sonra ben görümcemin kızının düğününe yakın bir zamanda onları arayıp eşimin ufak bir iş kazası geçirdiğini söyledim ve bunun karşılığında iş yeri 50.000 TL tazminat verdiğini söyledim daha sonra sevindiler Tabii ki yalan söyledim düğün günü sahte 5 bilezik alıp düğüne gittim görümcemle eltim bana iş kazasındaki paradan mı aldığımı sordular Evet dedim Düğünden 2 hafta sonra Eşimin abisi eşime sormuş bilezikler gerçek miydi diye eşim de kimseye söyleme abi bazı kişilere ağzının payına vermek için karım böyle bir şey yaptı sahte bilezikler demiş Abisi Tamam ben nasıl çıkmaz demiş Sonra kurban bayramıydı görümcemgile yemeğe gittik o esnada Görümcem bana bilezikler sahteymiş dedi Ben de hayır dedim kim söyledi böyle bir şey dedim eşimin abisinin söylediğini söyledi Tabii ki reddettim böyle bir şey olmadığını söyledim Sonra eşimin abisine mesaj attım abi Senden böyle bir şey beklemezdim neden gidip hemen söyledim dedim güzel konuştum O da benden özür diledi kapattık konuyu daha sonra benim bu mesajlarımı da görümceme gösterdiğini öğrendim sonra eşimle tartıştık ve Eşimin abisi eşime bir daha ablasının evine gitmemesini söyledi ve olay büyüdü kardeşler şu anda 5 görüşmüyor birkaç kez telefonla görümcemi arayıp onu yanlış yaptığımı özür dilediğimi söyledim ve bana dedi ki Sen benim kızımı kıskanıyormuşsun Eltin söyledi bana Dedi Ben de Bunun doğru olmadığını eltimin yalan söylediğini söyledim ve ve bana kızlarının benimle konuşmasını istemediklerini söyleyip WhatsApp ve telefondan engellediler yaklaşık bir sene olacak görümcemle görüşmüyorum eşimin annesi yok bir yaşındayken annesi vefat etti sadece bir ablası var onunla da arasını Ben Bozdum gibi hissediyorum utanç duyuyorum suçlu hissediyorum ne yapmalıyım görüşmeli miyim konuşmaya çalışmalı mıyım görümcemle Eşimin de ablasını küçük yeğenini özlediğini biliyorum şu bir senedir Görümcem bizim bir arayıp sormadı Biz aramasak O bizi aramıyor 5 aydır sadece biz Arıyoruz diye bir daha aramadık ve yeğeninin sormuyor Yani bizi merak etmiyor kısaca ama eşim ablasına düşkün hissediyorum Biliyorum ne yapmalıyım Lütfen yardım edin Biraz uzun oldu ama inşallah okursunuz

Bayrak dedi ki:

Merhaba İrem hanım. Ben 7 yıllık evliyim. 5 yaşında kızım var. İlk iki sene eşimin ailesi ile iyiydik. Ailemden uzak olduğum için benim ailem olur o kadar yakın oluruz eşimin ailesiyle gibi düşünceye girdim. İlk bir yıl sürekli gidip geldim. Her dediklerine tamam dedim. Ama fazla laçkalastı sanırım bu sefer saçma sapan saygı sınırlarını aşan şakalar etmeye basladılar bana. Kırıldım sustum. Sonra çocuğum oldu artık gitmemeye başladım eşime şikayetler başladı “sadece çocuk sizin mi zannediyorsunuz” “çocuk sahibi mi zannediyorsunuz kendinizi” diye. Eşimi arayıp bir sürü şey söyledi kayınvalidem. Eşim beni arayıp beni ağlattı. Paradan vurdular, eşimin yurt dışına gitme durumu vardı ben annenlerde kesinlikle kalmam dedim. Sonra yüzüme gelip güvenmiyorum aldatırsan ya dedi kayınvalidem namusuma söz etti. Benim öz ailem ilgisizdir onları yüzüme vurdular. Ve kayınvalidemin dili sivridir defol git gibi laflar etti esimin yanında hiçbirinde beni savunamadı. Küstüm gittim. Eşimi yanıma bile göndermedi. Ben şimdi o kadar kati ki yüreğim, arayıp sormak gelmiyor içimden ve yine eşim problem ediyor bu durumu. Onlar sana ne yaptı ki diyor. Sen gidip gelin gibi gelin mi oldun evini mi temizledin vs diyor. Ben de zorunda değilim dedim. Bu durumlar karşısında ben sustum ve uzaklaştım sesimi yükseltmedim, saygısızlık etmedim çok canımı acıtmalarına rağmen. Gitmedim gelmedim aramadım sormadım. Simdi eşim dedi ki çözüm olarak sen benim aile ilişkilerime karışma. Ben de senin benim ailem ile olan ilişkilerine karışmayayım. Gideceksem gideyim ailemin yanına sen gelmezsen gelme benim size karşı yanlış tavrım olursa söyle ama ailemle ilişkilerime karışma. Annesi yine bir şey söylerse de ne yapayım karım da böyle işte diyecekmiş. Benim ise en bastan istediğim anne karım ile sıkıntın varsa ona söyle bana değil demesi. Ama kocam arkamda duramıyor. Ailesine karşı çok fedakar artık aptallık derecesinde ve bu durum bizi çok etkiliyor çünkü yeri geliyor onları memnun edeceğim diye bizi unutuyor. Bana nasıl davranmam gerektiği hakkında bilgi verin lütfen. Kalbim o kadar kırgın ve kinli ki düzelemiyorum.

Murat dedi ki:

İyi günler ben 17 senelik evliyim. 10 sene annem ve babamla beraber yaşadık ama anlaşamadık. İstanbul’da hayat şartları zor olduğu için eşimi ve çocukları alıp ikimizin memleketine taşındık. İstanbul’da annem babam sorundur memlekette her şey daha güzel olacak diyorduk ama olmadı. Şimdi ara sıra aldığım alkol kahve sorun olmaya başladı. Evden hiç bir zaman huzurlu çıkamıyorum hep tartışıyoruz. Eşim de biraz takıntılı hep geçmişimizi yüzüme vuruyor. Ben de senin için işimi gücümü bıraktım memleket değiştirdim niye aynı sorunları yaşıyoruz hani burada huzurlu olacaktık dediğimde geçmişteki 10 seneyi yüzüme vuruyor. Ben eşimi çok seviyorum boşanmak istemiyorum çok agresif, sinirli ve beni çok aşağılıyor, çok tartışıyoruz. İki çocuğumuz var; iki lafından biri boşanalım. Onu nasıl kazanabilirim?Şimdiden teşekkür ederim.

Kafam karışık dedi ki:

Merhaba İrem Hanım,
Bizim 3.5 yaşında kızımız var. Artık eşimle anlaşamıyoruz. Birlikte dahi yatmıyoruz. Normal günlük rutin yaşıyoruz. Kızımız etkilenmesin diye aileyiz. Derin konulara girersek hakarete varıyor. Hatta en son birbirimizi ittik. Fakat aynı gün birbirimizden nefret ederken, ailelerin yanında ve kızımızın yanında başka bir aile oluyoruz. Sanki hiç sorun yok fakat ben neyin sağlıklı olduğunu bilmiyorum artık. Kızımız için ayrılamıyoruz ve yeni bir düzene de maddi ve manevi hazır olmadığımız için de… Ne yapmalıyız? Aile terapisti istemiyordu eşim o zamana kadar bir şeyler düzelir sandım. Fakat beni sevmediğini net biliyorum. Beni arkadaşı görüyor. Ben de böyle yaşamak istemiyorum veya ne doğru bilmek istiyorum. Kendimi kadın gibi görmüyorum. Erkek gibi hissediyorum. Kızım mutlu ve sağlıklı bir ruh olsun istiyorum.