İkinci Çocuk Şart Mı?

İngiltere Prensi William ve eşi Kate’in üçüncü çocuklarını beklediklerini açıkladığı bu günlerde bana da şöyle bir soru geldi: İkinci çocuk şart mı?

Prens William kısa bir süre önce bu durumla çelişkili bir demeç vererek dünya nüfusunun aşırı yüksek oluşu konusundaki endişelerini dile getirmişti. Bu sözleri dedesi Edinburgh Dükü Prens Phillip’in yüksek dünya nüfusunun gezegenin ekolojik dengesini ve yeterli yiyecek sağlama kapasitemizi etkileyebileceğine dair düşünceleri ile paralellik gösteriyor.

Çiftler sık sık çocuk sayısı konusunda baskı altında kalırlar. İçinde yaşadıkları kültüre göre çevrelerindekiler çok az ya da çok fazla çocuk sahibi olduklarını söyleyebilir.

Ben tek çocuk sahibi olduğum halde, bir çiftin tek bir çocuk sahibi olmasına hak tanıyan ve bunun dışına çıkanlara ağır cezalar veren Çin Halk Cumhuriyeti’nin politikasını desteklemiyorum.

İkinci Çocuk Şart Mı?

Hayattaki her şey gibi ikinci çocuk sahibi olmanın da hem avantajları hem dezavantajları var. İşte ikinci çocuk sahibi olanların ağzından bu durumun artıları ve eksileri

Eğer karar vermekte güçlük çekiyorsanız, ikinci bir çocuk sahibi olmanın artı ve eksilerini sıralayarak ve birkaç soru sorarak size yardımcı olmaya çalışacağım. Kendi düşüncelerinizi netleştirdiğiniz zaman dışarıdan gelen baskılara aldırmamanız daha kolay olur ve kendi hayatınız konusunda kararı kendiniz vermenin tadını çıkarabilirsiniz.

İlk Çocuğun İyiliği İçin Yapılan İkinci Çocuk

Kültürel mirasınıza bağlı olarak tek çocuğun ve tek çocuklu anne babaların bazı önyargılarla karşılaşması mümkündür. Tek çocuk hakkında şöyle düşünenler çıkabilir:

  1. Hayatları boyunca bir kardeş sahibi olmanın avantajlarından mahrum kalır.
  2. Akranlarıyla sosyal ilişki kurmada zorluk çeker.
  3. Her zaman karşısındakinin bütün ilgisini ister, şımarıktır.
  4. Daha çabuk hastalanır.
  5. Aşırı hassastır, hastalık korkusu vardır ve öfkesini ifade etmekte zorlanır.
  6. Çok gayretli, istekli ve başarılı olması gerekir.

Oysa bütün bu önyargılara rağmen psikologlar genel olarak bakıldığında tek çocukların ne kişilik ne de başarı konusunda kardeşleri olan çocuklardan ne daha üstte ne de daha aşağıda olmadığını görüyorlar.

Hayattaki her şey gibi ikinci çocuk sahibi olmanın da hem avantajları hem dezavantajları var. İkinci çocuk sahibi olanların ağzından bu durumun artı ve eksileri şöyle:

İkinci Çocuk Sahibi Olmanın Avantajları

  1. Daha önce bir çocuk sahibi olduğunuz için ikinci sefer daha çok tadını çıkarabilirsiniz. Kalabalık bir aile daha eğlencelidir.
  2. İki çocuk birlikte oynayabileceği için sizden daha az ilgi isteyeceklerini umabilirsiniz.
  3. İlginiz ikiye bölüneceği için ilk çocuğunuz projeniz olmaktan kurtulur. Genel olarak aşırı korumacılık eğiliminiz azalır.
  4. Çocuğunuzun hem oynamak için hem de zor günlerde birbirlerine destek olmak için ömür boyu yanında olacak bir arkadaşı olur.
  5. İleride yaşlanan anne babaya bakma sorumluluğu paylaşılır.
  6. Çocuğunuz daha kalabalık bir ailede büyüme deneyimi yaşar.

İkinci Çocuk Sahibi Olmanın Dezavantajları

  1. Duygusal ve maddi kaynaklarınız ve bire bir geçirebileceğiniz zaman daha fazla bölünür.
  2. Anne baba olarak işiniz iki katına çıkar. Kendinize ayırabileceğiniz zaman ciddi şekilde azalır.
  3. Kalabalık bir aile olarak gezmek, yolculuğa çıkmak, bir yere gitmek, yakınlarınızı ziyaret etmek daha zor olur.
  4. Çocuklarınız birlikte olmaktan memnun olurlarsa siz sistemin dışında kalabilirsiniz.
  5. Çocuklar çoğu zaman birbiriyle kavga edip canınızı sıkar yahut sizi endişelendirir.
  6. Kardeşler arasındaki rekabet kaosa, hatta çocukların zarar görmesine yol açabilir.
  7. Ya ikisinden birini daha fazla sever ve kayırırsanız?

İkinci Çocuk Kararını Alırken Kullanılacak Kıstaslar

Eğer bu listeler çatışmalarınızı yansıtmaya yeterli olmadıysa, belki aşağıdaki fikir ve soruların faydası olabilir:

  1. İkinci çocuk, büyük çocuğunuza aldığınız bir oyuncak ya da hayat garantisi değildir. Böyle düşünmek ikisine de haksızlık olur, hayatta işler böyle yürümez.
  2. İkinci bir çocuk kişisel ve evlilik hedeflerinize uygun mu? Eşiniz ikinci bir bebeğe istekli ve hazır mı? Yoksa daha ilk çocukla bile kendini dışarıda kalmış ve ihmal edilmiş gibi hissediyor olabilir mi?
  3. Bir çocuk daha bakacak duygusal, parasal ve fiziksel kaynağınız var mı? İkinci çocuk için bu üçü arasında en önemlisi duygusal gücünüz olacak.
  4. Hayatınız 3 yıl, 5 yıl, 1o yıl sonra nasıl olacak? Tek çocuklu ve iki çocuklu bir aile olarak en iyi ve en kötü senaryolar neler?
  5. Fiziksel durumunuz hamilelik ve sonrası için uygun mu?
  6. Çalışan bir anneyseniz, iki çocuğunuza kim bakacak? Profesyonel bakıcıların iki çocuğa bakacak gücü olabilir ama akrabalar yaşlanır ve dinlenmeleri gerekebilir.

Ne karar verirseniz verin görüşlerinizi ve deneyiminizi muhakkak aşağıda paylaşın. Buradaki, YouTube’daki ve Facebook grubumdaki yorumları düzenli olarak okuyorum ve paylaşımlarımla ilgili birbirinden farklı fikirleri görmek çok hoşuma gidiyor. 🙂

İrem Bray

İrem Bray, Boğaziçi Psikoloji ve Londra Üniversitesi Psikiyatri Enstitüsü mezunu uzman bir psikolog ve deneyimli bir Aile Terapistidir. Hayatı, dünyaya vereceği armağanlarını keşfetme ve paylaşma yolculuğu olarak görür. Bireyden yola çıkarak toplumu halka halka dönüştüren projeler geliştirir. Ekibi ile birlikte son teknolojileri kullanarak aile terapistleri yetiştirir, dünyanın her yerinde yaşayan kişilerle, özellikle Türk ve Türklerle ilişkide olanlarla görüşerek birey, çift, aile, şirket gibi sistemleri iyileştirmek, geliştirmek üzere çalışmalar yapar. İrem Bray ve ekibine [email protected] adresinden veya 0090 538 912 33 36 ve 0044 738 7763244 telefon numaralarından hemen ulaşabilirsiniz.

Bunlar da hoşunuza gidebilir...

17 Cevaplar

  1. Nalan dedi ki:

    Eğitim ve sağlık ile ilgili tüm koşulları eşit sunamayacağım için tek çocuk kararında sabitlendik, ancak anne-baba olmak çok güzel….

  2. loveandsmile dedi ki:

    İkinci çocuk istedik. Olmuyor.Oldu kaybettim karnımda maalesef.. Ve maddi manevi zorluklar yaşadık. Fakat istemeye devam etsek de içim bir tuhaf.. Bazen diyorum zorluyor muyum takıntı haline mi getirdim bunu… acaba yapmamalımıyız.. oğlum 6 yaşına giricek. Çok şükür mutlu bir aileyiz. Çocukları çok seviyorum. 40 yaşıma girdim ama hala çocuklarla oynamayı çocukluk yapmayı severim. Ülkenin durumu eğitim sisteminin kötü olması.. maddi durumumuzun da çok iyi olmaması sebebiyle sanırım korkuyorum..tabi 40 yaşında olduğum için sağlık açısından da endişelerim var… bazen diyorum 42 ye kadar sınır koyayım oldu oldu olmadı kilit bu konuya 🙂 ama bazen de kendimi hayatımı çok mu fazla riske atıyorum…. bu kararsızlık bu endişeli yapı beni çok yoruyor 🙁 bana tavsiyeleriniz ..kitap öneriniz …söyleyecekleriniz varsa mutlu olurum….sevgiler..

  3. Özlem Nalbantoğlu dedi ki:

    merhaba, 3,5 yaşında bir oğlum var ,sadece kardeşi olsun diye yapılacak ikinci çocuk mantığına karşıyım ki çevremden sürekli bu baskıya maruz bırakılıyorum. Hatta suçlanıyorum ki kardeşi olmaması çok kötüymüş gibi. Çalışan bir anne ve 3 çocuklu bir ailenin en büyük çocuğu olarak büyütürken çok zorlandım halen de öyle devam ediyor. En büyük şükür sebebim sağlığı ve mutluğu. Herşeyden önce benim kendi yapmak istediklerim var hayallerimi maddi manevi ertelemek istemiyorum. Bu sebeple mevcut görüşüm tek çocuklu aile olarak kalmak.

  4. İrem Bray dedi ki:

    Özlem Hanım, kişisel farkındalığınızı ve duruşunuzdaki netliği tebrik ederim. Birçok kişi çevrelerine kendilerini beğendirmek ve kabul görmek için kendi istek ve ihtiyaçlarını farkedemiyor.

  5. İrem Bray dedi ki:

    Ne güzel ifade etmişsiniz! Her seçimin avantajları var. Sizin önceliğiniz her çocuk için kaynakların eşit ve yüksek olması olunca krarınıza saygı duymak gerek.

  6. İrem Bray dedi ki:

    Kaygılarınız çok anlaşılır ve gerçekçi. İsteklerimiz risk taşısalar da istemek ve hareket etmek insan doğamızın bir parçası. Bu süreçte sahip olduklarımıza şükretmek her zaman çok iyi bir prensip. Kaynaklar konusunda size ayrıca e-posta göndereceğim.

  7. Yağmur dedi ki:

    Merhaba biz ikinci çocuk planlıyoruz bunun zorluklarını bilsekte ailemizi genişletmek istiyoruz ve kararlıyız. Kızım 26 aylık şuan bazı arkadaşlar bunun erken olduğunu ilk çocuğun duygularının dikkate alınamayacağını ona odaklanılamayacağını ilgisiz kalacağı yazık olacağı gibi ifadelerle karşılaşıyorum. Düşüncem o doğrultuda değil eğer bir çocuk daha olacaksa anne baba her anlamda eşitçe olabilmeyi bilmeli ve buna inandığı için ikinci çocuğada karar verilmelidir diye düşünüyorum. Bunu bilmeyen ebeveyn çocuklar arasındaki yaş ne olursa olsun ilk çocuğu ihmal edebilir. SiZin düşünceniz nedir. İlk çocuk ikinci çocuktan sonra yazıkkkk moduna her durumda girer mi?

  8. İrem Bray dedi ki:

    Sorunuz için teşekkür ederim. Her ilk çocuk kardeşi olduğunda yas yaşamaz. Size ‘ilk çocuğa yazık olur’ diyen kişiler belki kendileri ilk çocuk olup, kardeşleri olduğunda ihmal edilmiş hissetmiş ve bunu hazmedememiş kişiler olabilirler. Ya da kendileri ikinci çocukları olduğunda, istemeden ilk çocuklarını ihmal etmek zorunda kalmış olabilirler. Kardeşi olan çocuklar aile içinde ilgi odağı olmadıklarında bazen rahatlarlar, bazen de kayıp duygusu yaşarlar. Tam da bu yas duygusu ile baş ederken öğrendikleri beceriler onlara esneklik kazandırır ve ruhsal açıdan daha güçlü olabilirler. Yani çocukların deneyimi her aile için farklı olacaktır; kararınızı verirken kendi sezgilerinizle hareket etmenizi tavsiye ederim.

  9. Elif dedi ki:

    Merhaba hocam 41 yaşındayım 3 yaşında kızım var çalışıyorum kızıma aşırı bağlıyım kızım doğduğundan beri bütün işlerimi ölen arası hallediyorum saat beşten sonra iş dışında daha bir saat bile kızımdan ayrı geçirmedim onu bırakıp gitsem nefes alamam evdede bütün zamanım onunla geçiyor bu aralar kızıma kardeş düşünsek mi diye düşünüyorum ama çok korkuyorum genç değilim ya ikisine yetemezsem diye yaşım genç değil gücüm çok yok panik hassas duygusal biriyim.eşim öyle çok düşünceli değil kaba rahat kendi rahatına düşkün iki çocuk olursa benim gücüm yetermi kardeş olsun derken gergin yorgun bunun sonucunda sinirli çökmüş olacak olan bir anneyle büyümek mi yoksa tek mutlu sevgiyle büyüyen çocuk olarak büyümek mi ??? çok kararsızım kızım için hayırlısı nedir onun için hangisi iyi karar veremiyorum

  10. Melisa dedi ki:

    8 yaşında kızım var ve eşim ikinci çocugu çok istiyor. Kızım da aslında kardeşim olsun diyor ama ben hazır değilim, çalışıyorum. İkinci olursa işten ayrılmam gerek. Günümüz şartları malum ve her çocuk rızkı ile gelir görüşüne karşıyım. Kafam çok karışık. Bir tane olsun bütün her şeyimi ona sağlayayım diyorum.

  11. İrem Bray dedi ki:

    Merhaba öncelikle sitemize gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederiz.
    Toplumsal yapıda beklenti, evli çiftlerin biran önce çocuk sahibi olmaları yönündedir. Çiftlere sadece toplumun beklentisini karşılaşmaları yada çocuğumuz kardeş istiyor düşünseliyle çocuk sahibi olmalarını önermiyoruz.
    Hemen Çocuk yapmalı mıyız? Sayısı, çocuklar arasında kaç yaş olmalı gibi sorulara verilecek tek doğru bir yanıt da yoktur. Bu sorulara verilecek yanıtlar çiftlere özeldir.
    Çiftlerin ilişki kalitesi, genel sağlık durumu ,ekonomik koşullar, üçlü yada çoklu yaşamın getireceği yeni sorumluluklara aile üyeleri hazır mı? Çiftler bütün bunları değerlendirerek birlikte iki yetişkin olarak karar almalıdır.

  12. Mutsuz dedi ki:

    Hocam merhabalar .aslında keşke mümkün olsada sizinle özel görüşebilsek.ben 36 yaşında bı kız çocuk annesiyim kızım 7 yaşında .3 abim vardı ama yalnız bı çocukluk ve gençlik dönemi geçirdim.abilerimle ilişkim sadece baskı ve tehdit uzerineydi.anne ve babamdan da yeterli bı sevgi görmedim köyde yaşıyorduk sürekli bı işi vardı annemin .23 yaşına kadar hiç bir erkekle bı arkadaslik kuramadım abilerim bu konuda çok sertti sosyal arkadaşlık kuramazdim.sonrasinda biraz evdeki baskıdan kurtulmak istemekle alakalı sanırım hiç olmaması gereken bı evlilik yaptım.evlendigim insan sorumsuz sevgisiz ilgisiz başı boş bı insan.yagmurdan kaçarken doluya tutuldum tabiri caizse. Evlilikte çok büyük sorunlar yaşadık ama aile baskısıyla ben evliliğe devam ettim çocuk olsa düzelir baskılarıyla bı kızım oldu.daha ben tam kendimi büyümüş hissetmezken bı bebeğim oldu yıllarca yanlizligim bu sefer elimde bı bebekle devam etti .kayincalidemde çok sorunlu bı kadindi bana hayatı zindan etti ailemden alamadığım sevgiyi başka bı adamda aradım kendimi onun için heder ettim herseyine kosturdum her fedakarlığı yaotim buna rağmen sevilmedim .sevilmedikce hircinlastim krizlere girdim çünkü ben onu cok seviyordum.bi kız kardeş eksikliğini çok hissettim. Sonra panik atak basladi pisikolojik rahatsizliklarimda var şuan kızım 7 yaşında .evliligime guvenmesemde yavrumun binkardesi olmalı mı kendimi düşünüp bı coxuk daha yapmamakla ona haksızlık ediyormuyum bilmiyorum.bu düşüncelerle delirmek üzereyim .bir çocuk daha olsa nasil olacak ben çalışıyorum ona yetebilecekmiyim.olmasa çocuğum yalnız kalirmi hayatta icim içimi yiyo bu düşünceler.ilk çocuğuma babannesi baktı kızımı küçücük olmasına rağmen kendi kiniyle büyüttü bana karşı ikinci olsa maddi durumum çok iyi değil yine babannesi bakmak zorunda kalabilir onu da ona feda edermiyim .kocam bana destek değil kızım için bosanmadim herşeye katlandim ama iyi mi yaotim ondan da emin değilim .çevremde beni anlayan dinleyen kimsem yok bana yol gösterecek kimse yok hikayem o kadar uzun ki arada başka konulara dalıyorum .bu kadar uzun yazıyı okurmusunuz bilmiyorum ama nolur bana yol gösterin yoksa ölücem artık 😔 ölümden bile kızım için korkuyorum ben ölürsem onu düşünüp koruyacak kimse yok etrafında . inşallah okur ve bana dönüş yaparsınız 🙏

  13. İrem Bray dedi ki:

    Merhaba,

    Öncelikle sitemize gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederiz.
    Yazdıklarınızdan zorlu bir çocukluk ve gençlik dönemleri geçirdiğiniz anlaşılıyor. Bu zorlu dönemlerden sonra verdiğiniz evlilik kararı ve şu andaki yaşadıklarınız zorlu başka bir dönemin yaşamınızı takip ettiğini gösteriyor.
    Biliyoruz ki evliklerde yaşanan sorunlar çocukların doğması ile sona ermiyor hatta mevcut sorunlara ilave yeni sorunları beraberinde getirebiliyor. İkinci çocuk içinde bu kabul geçerlidir. İkinci çocuk yapma kararınızla ilgili önerimiz; çocuk sahibi olmaya eşler ilişkilerini değerlendirerek karar vermeli bunun yükünü birinci çocuğa (kardeşi olsun)yüklememelidir.
    Ekibimizden bireysel yada aile terapisi alarak yaşama karşı psiko-sosyal açıdan daha güçlenebilir ve ilişkilerinizi daha doyumla hale getirebilirsiniz.

  14. Gül çiçek dedi ki:

    Hocam merhaba. Kızım 16 aylık ve bir dahaki ay 2. kızımı doğuracağım Allah’ın izniyle. İlk kızım bana çok bağlı. 2. bebeğimi emzirirken veya kucağıma alırken gördüğünde üzülmesini istemiyorum. Nasıl davranmalıyım? Bu arada ilk kızımla beraber yatıyoruz. Yataklarımızı ayırmalı mıyım?

  15. İrem Bray dedi ki:

    Merhaba,
    Öncelikle sitemize gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederiz.
    Anneliğinizi tebrik ederim. Bebeklerin ilk bir kaç ay anne ile aynı odada yatmaları normal ancak aynı yatakta yatmaları bebeğin fiziksel ve psiko-sosyal gelişimi için riskler taşımaktadır. Şu an kızınızla yataklarınızı değil odanızı ayırmanız onun bireyselleşme yolculuğuna önemli katkı sağlayacaktır.
    Eşinizle birlikte kızınıza, yeni doğacak kardeşi ile ilgili bilgiler vermek günlük hayatınızda neler değişecek onu anlatmak ve sevginizin ilginizi kesmeden devam ettireceğinize onun ihtiyaçlarını karşılamaya devam edeceğinizi davranışlarınızla anlatmanız bir kaygı yaşamaması için gereklidir.
    Kolaylıklar dileriz.

  16. Zehra dedi ki:

    Merhaba hocam inşllah yanıtlarsınız sorumu 22 yaşındayım 2 yaşında kızım var hamileyim ve bu bebek planlı gelmedi psikolojikmen hazır hissetmediğimi yapamıycağımı başa çıkamıycağımı düşünüyorum yaşanmamış Bi genç kızlığım ve anne baba desteğimde yok ve daha çok düşündüğüm şey eskisini gibi rahatça gezemiycek ilk çocugumdaki gibi rahat takılamıycağımdan ve en önemlisi 2 sine Bi gelecek yapamıycam olmaktan kokuyorum yaşımın getirdiği düşünceler olabilirmi. Bazen bu bebeği istiyorum bazen istemiyorum düşüncelerde kaybolup ağlıyorum gece uyuyamıyorum lütfen napmam gerek

  17. İrem Bray dedi ki:

    Genç bir anne alarak çocuklarınız için sorumluluk duymanız önemli. İkinci çocuk kararı için ruhsal sağlığınız, sosyal ve ekonomik şartlarınız önemlidir. Böyle durumlar subjektif olduğu için ikircikli duygular (istemek-istememek) yaşamanız normaldir.
    Çatışmacı duygularınız artarsa Psiko sosyal destek almanız yo gösterici olacaktır.
    Sevgiler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir